Belgisch recept voor Spaanse tortilla

 Hoe tortilla de patatas maken | Lekker van bij ons

Tortilla maken in 7 stappen

• De beste tortilla maak je met vastkokende aardappelen. 
• Snijd de aardappelen in kleine, egale blokjes. Spoel ze daarna kort af en dep ze droog. Zo verwijder je het laagje zetmeel en kunnen de aardappelen de olijfolie goed opnemen.
• Doe een flinke scheut olijfolie in een pan en bak de aardappelen gaar. Doe er daarna pas gesnipperde ui en look bij. Voeg je deze al vanaf het begin toe, dan is de kans groot dat ze aanbakken.
• Giet de gebakken aardappelen eerst af en meng ze in een aparte kom met de geklutste eieren. Als je de eieren rechtstreeks over de aardappelen in de pan giet, zal het mengsel zich minder goed binden.
• Het vuur mag eerst vrij hoog staan, zodat de eieren een goede koek vormen. Zet het daarna lager en laat de tortilla in 15 à 20 minuten rustig stollen.
• Voor een lekker korstje kan je de tortilla afwerken met kaas. Strooi dit over de bovenkant en draai de tortilla nog eventjes om zodat de kaaskant kort kan bakken.
• We geven het toe: een tortilla omdraaien met pan en al is niet gemakkelijk. De beste truc blijft echter om een bord op de pan te leggen en zo het geheel om te keren. Je kan ook wat valsspelen en de tortilla op het einde onder een warme grill zetten tot de vloeibare bovenkant gestold is.
• 
  

• Tortilla uit de oven of tortilla bakken in de pan?

  De traditionele tortilla de patatas wordt in de pan klaargemaakt, maar je kan evengoed de hulp van je oven inschakelen. Het grote voordeel is dat je dan het gestuntel vermijdt om de tortilla in de pan om te draaien.
  Wil je tortilla maken in de oven, bak de aardappelen dan op voorhand. Meng ze daarna met de eieren en schenk het geheel in een (goed ingevette) ovenschotel.
  Tip: Heb je een hekel aan schrobben, bekleed de ovenschotel dan met bakpapier. Zo kunnen de eieren zeker geen hardnekkig laagje vormen.

Tips:

• Snijd de tortilla in kleine stukjes en serveer met looksaus als tapa. 
• De perfecte tortilla met aardappel is nog een beetje nat binnenin. Zó lekker met een snuifje grof zeezout!

Over de Rosse Waaierstaart, dé vogel van het jaar in Spanje!

 Even bewaren voor later: deze vogel begint uit te sterven in Spanje:

Waarom ook de vogels het niet goed doen in het leeggelopen Spanje (spanjevandaag.com)

Rosse waaierstaart tot Vogel van het Jaar 2022 gekozen in Spanje (spanjevandaag.com)

Alzacola of de Rosse Waaierstaart

2020. Op 25 januari vertrekken we terug naar ons huisje tussen de velden.

 Een week later dan voorzien vertrekken we terug richting Benissa omdat Kathleen een kleine ingreep moest laten doen, maar ze was daardoor toch wel enkele dagen buiten schot. En dan kan je beter standby zijn om te helpen.

We slapen de eerste nacht in het Ibis Hotel van Limoges Centre. Het hotel is goed gelegen, in het mooie centrum.

Na het douchen is Wim uitgegleden, hoewel ik op voorhand had gezegd dat hij voorzichtig moest zijn, omdat het glad was bij het uitstappen. Het is goed afgelopen, maar hij heeft nu nog altijd pijn in de schouder waar hij op viel. Gelukkig was er naast het hotel een restaurant "Relais d'Alsace", dus moesten we niet ver lopen. 

De volgende dag kon hij gelukkig toch autorijden, dat hadden we de avond ervoor niet gedacht. Een groot pluspunt was dat onze nieuwe auto een automatic is 

Dus op 26-1-2020 rijden we naar Zaragoza, blij dat we toch niet zoveel kilometers moeten doen.

We hadden het mooie NH Ciudad de Zaragoza gereserveerd, goed gelegen aan de rivier en met een tramhalte voor de deur om naar het centrum te rijden. Hier komen we zéker terug!

Oktober en november 2019

 We zijn vandaag 24 mei 2021, en ik maak even tijd om nog wat aan te vullen in mijn blog.

Sinds maart 2020 zijn we niet meer in Spanje geweest vanwege die smerige pandemie.

Ik herneem dus mijn blog vanaf ergens in oktober 2019.

Het leven ging rustig zijn gangetje in Benissa, er moest niet veel geklust worden.

Wel was het hoog nodig dat de buitentrap vernieuwd werd, dus nog eens Juanjo Buigues laten aanrukken.

Het resultaat is mooi, veel mooier dan de originele trap.

Half oktober komen er al terug bladeren aan de vijgenboom

Het nieuwe appelsienboompje heeft al veel vruchten

Aan tafel, alles staat klaar.

Ja, startklaar voor het maken van de paella.

... en het gezelschap...

Op 9 november rijden we terug naar België.

Ik boekte een kamer in een klein hotelletje, midden in het Spaanse Baskenland, dicht bij de grens, zodat we de volgende dag in 1 keer naar huis konden rijden. Dus op tijd terug voor Wim zijn verjaardag.

Het regende veel die dag, het hotelletje was redelijk duur, en in dit miezerige weer viel het ons fameus tegen. Dus daar gaan we niet meer slapen.

De dag erna regende het nog steeds en moesten we in de gietende regen onze auto terug inladen. We stonden een beetje op een helling geparkeerd en uit een overvolle zak met sinaasappelen rolden de helft naar beneden, de natte velden in. We zijn er niet achteraangegaan om ze op te rapen, het was heel snel inladen en weg wezen.

Foto van Hotel Kuko in de zomer

16 september 2019, aangekomen in Casa Llebeig

Vervolg van mijn vorig verslag gedaan on oktober 2019...

Ja, ik ben nog altijd niet helemaal bijgebeend met mijn blog, vandaar nog wat nieuws van ons vorig verblijf hier in het najaar 2019!

Maggy en Wim zijn hier al. Eén van onze eerste afspraken met hen zal zeker in het Spaanse zonnetje zijn, hier op ons terras.

We verkennen enkele restaurants in Jalón, nl. El Karmelet en Cal Xixonero. In El Karmelet gaan we achteraf met Maggy en Wim naar een Andalusisch  optreden van een zangeres. Prachtige stem van Maria, je zou zweren dat ze van Sevilla is, maar nee, van Dénia. Wel de moeite waard. Spijtig dat het eten nu niet zo goed was als de vorige keer dat we hier waren.

In Cal Xixonero was het héél lekker, daar moeten we zeker nog eens naartoe. Wel spijtig dat het interieur zo kaal en licht is. Het kriebelde om de eigenaars enkele decoratie hints te geven.



Ondertussen zijn Paul en Annemie ook aangekomen, we haalden ze af in Valencia.

Ons eerste etentje met hen was in restaurant El Brou in Pedreguer. Het was gewoonweg fantastisch!
Wel reserveren op voorhand, het kleine restaurant zat vol. Ze hebben maar een kleine kaart, maar alles even (h)éérlijk!

18 juni, vertrek richting Zoersel, met 3 stops onderweg. En terug naar Benissa 14-9-2019

Hotel Santa Maria de Alquezar

 Onze 1ste stop is in het prachtige oude dorpje Alquezar. Het "Hotel Santa Maria de Alquezar" is mooi gelegen aan het begin van het dorpje, met prachtig zicht. 

Het is heel warm, en in het dorp moet er nogal veel geklommen worden. Dat was met de warmte bijna niet te doen. Daarom hebben we het rustig gehouden en maar een klein stukje gewandeld. Maar voor degenen die nog goed kunnen stappen is Alquezar een absolute aanrader!

Om de één of andere reden waren bijna alle restaurants gesloten. Op aanraden van de vriendelijke dame aan de receptie reserveerden we in "Casa Jabonero" een beetje hogerop in het dorp.

En daar hadden we geen spijt van. 

Hun menu van 45 € (voor 2 personen) was heel lekker, met een super malse en sappige "chuletón", een entrecôte van eerste kwaliteit! We namen eerst nog even een apero in de kleine bar beneden en werden dan naar het dakterras geleid waar het super gezellig was. Dit was ook zeker een aan te raden restaurant.

Heerlijk dineren aan het zwembad.

De volgende dag slapen we in Frankrijk, in de buurt van Mont de Marsan.
Hotel Minvielle - Résidence Les Oliviers.

We zijn door de Pyreneeën gereden, een deel over geen autostrade, maar toch goed te doen.
We komen te vroeg aan, maar kunnen toch al op onze kamer, en we zijn nog net op tijd om er ook te lunchen. Na een korte siësta gaan we op verkenning in de buurt, en voor het diner hadden we gereserveerd in het hotel. Het was zeer aangenaam zitten rond het zwembad, en het eten was ook nog zeer lekker.

Kamer met een groot terras

 

14  september 2019: vertrek richting Benissa

Het is weer zover, we zijn vertrokken, en we hebben er zin in!

Het Ibis Hotel in Périgueux

Onze eerste stop is in Périgueux, de stad van de foie gras. We logeren in de Ibis Périgueux Centre, gelegen aan de rivier L'Isle. 
Périgueux is een prachtige kleine middeleeuwse stad, heel gezellig en goed te belopen.
Het is een typisch Ibis hotel, maar de ligging is zeer goed. We hadden geluk dat een man aan de receptie zijn parkeerplaatsje afstond achter het hotel. Anders moet je (vlakbij) op een parking van de stad gaan staan.

Dit Ibis hotel is mooi gelegen aan de rivier L'Isle, met de stad op de achtergrond!

Het is even een beetje klimmen tot aan de kathedraal, maar eens boven ben je in het centrum.

Onze eerst grote honger kunnen we stillen met een bordje charcuterie op één van de pleintjes.

Rechts is restaurant "Chez Fred", achter de kathedraal.

Later op de avond dineren we bij "Chez Fred", weeral met de nodige "foie gras".

 

 

 

 

 

 

 

 

15  september, Pamplona!

In Pamplona waren we nog nooit. Ik reserveerde hier een klein hotel in het middenvan het centrum. De auto parkeerden we meteen in de ondergrondse parking op het plein, zoal de hotelmanager ons had aangeraden. Vandaar wandelden we gemakkelijk naar ons hotel, het Hotel Pompaelo Plaza del Ayuntamiento. Mooi hotel op een fantastische ligging!

Uitzicht vanuit het hotel Pompaelo in Pamplona

De meeste restaurants en bars voor pinxos vindt je in de Calle de San Nicolas.

Op de Plaza de l'Ayuntamiento was er een optreden van alle drumband van Pamplona! MACHTIG!

 

 

 

 

 S'avonds gaan we terug naar de Calle de San Nicolas naar één van de beroemde restaurants: Baserriberri. Speciale ervaring!
Pamplona is ons super goed bevallen, hier komen we terug.

Een heerlijk verblijf, zonder zorgen.

Heerlijk, met prachtig weer aankomen en geen zware klussen op de agenda!
Voor Paul en Annemie aankomen wil Wim toch nog een klein beetje klussen, nl. de barandillas van het zwembad schilderen.
En ik zie een mooie gas-barbecue op internet, perfecte maat om in de oude barbecue te installeren.
Dat doen we dus...




Alles prima op tijd klaar tegen dat de gasten komen.

Samen koken...!

De allereerste baksels....