Terug thuis, een week vroeger dan voorzien.

Ondertussen zijn we terug thuis.
Deze keer verliep de reis perfect, we zijn zelfs maar 1 maal gaan overnachten.
In de buurt van Pons. Wij hadden daar een B&B geboekt bij een Italiaanse, Anna. Toen we daar aankwamen kwam er een oud klein dametje buiten en riep dat we een beetje dichter tegen het huis mochten staan. We dachten dat het misschien de moeder van Anna was, maar nee, het was Anna in hoogsteigen persoon. La Bribaudonnière is een mooie gerestaureerde hoeve waar de Italiaanse Anna uit Venetië met veel liefde de plak zwaait. Wij waren de enigen, gezien het seizoen niet zo verwonderlijk. En omdat er toch geen TV op de kamer was, hebben we een leuke babbel met haar gehad. 's Morgens had ze een zeer goed ontbijt klaar staan, met lekkere Italiaanse koffie, Italiaanse kazen en lekker brood en croissants. Zelfs de potten confituur waren Italiaans, en in de minibar stond o.a. Prosecco! De 2 bedden van 1,20 m waren wel wat hard, en zeker de hoofdkussens. Ik denk dat ik volgende keer ook mijn eigen hoofdkussen meeneem, zoals Wim.
De ligging dicht bij Pons is eigenlijk bijna midden op onze route gelegen, dus ook niet slecht als je maar 1x wil overnachten. Rustig was het er in elk geval zeker!
http://www.labribaudonniere.com

In Pons hebben we heel lekker gedineerd in Restaurant "Le Français", een menu voor 16 €, met 5 € extra voor de coquilles St. Jacques. Een aanrader: http://lefrancais.info

Doordat de avond ervoor de vreselijk aanslag in Parijs had plaatsgevonden, reden we door een zeer rustig Parijs verder terug naar huis op zondag.

Rommel, stof, veel werk...

Verleden maandag zijn ze hier begonnen met nieuwe ramen te zetten.
Het zal mooi zijn als het helemaal af is, geschilderd en al!

Maandag begon al niet zo goed, het regende 's morgens nogal hard, en de mannen van Juan dachten dat ze dan maar beter thuis bleven. Toen we rond 9 u belde waar ze bleven, wij waren al van 7u op, zegden ze dat het in Denia nog altijd hard regende. Maar hier was het gestopt en kwam de zon er even door. Dan zijn ze toch maar gekomen na hun "almuerzo" (een laat ontbijt dat zo rond 10:30/11:00 wordt genomen).
Woensdag werden de laatste ramen er in gezet, maar nog steeds zonder glas. Dus zaten we donderdag met de hele beneden geblindeerd. Het glas kwam er maar in op vrijdag namiddag. En omdat het toch de eerste 3 dagen van de week slecht weer was, zaten we hier dus heel triestig in het donker. Gelukkig kon de cv ons toch wat verwarmen.

We hadden donderdag afgesproken met enkele vrienden om voor de verjaardag van Irene naar Casa Del Maco te gaan lunchen, en het was terug mooi weer, gelukkig!
Het was weer zéér lekker, zoals altijd!!
Daarna zijn ze hier nog iets komen drinken, buiten in de laatste avondzon, en daarna bij de barbecue waar Wim de paellero had aangestoken om het wat warmer te krijgen, het was heel plezant en gezellig.
Ondertussen was het al donker en frisjes.
Tot hier toe was oktober vanaf het moment dat we hier waren niet zoals het normaal moet zijn. Volgend jaar beter...

Gisteren is Wim begonnen met het plamuren en afplakken, vandaag startte hij met schilderen. Ik moest zeker tot vandaag wachten met de eerste lapbeurt van de ramen, dus dat zal ik vanmiddag doen, dan zullen de siliconen wel droog zijn.
Ja... het werk is nog lang niet gedaan zenne.....

Na een heel moeilijke reis zijn we eindelijk zaterdag aangekomen.

Donderdag morgen vroeg vertrokken en zaterdagavond aangekomen rond 17 uur.
De eerste dag ging redelijk goed, ook door Parijs rijden was geen probleem.
We hadden een Chambre 'd Hôtes geboekt in de buurt van Rochefort:  La Thalotiére http://www.lathalotiere.fr
We werden super goed ontvangen door de fantastische gastvrouw Corinne. Zij heeft helemaal alleen dit oude huis, dat een totaal krot was, verbouwd en ingericht tot een woonst voor haar en 3 of 4 gastenkamers. Haar man overleed plots toen ze het huis juist gekocht hadden. Ze heeft zelf de tegels, het schilderwerk en andere klussen alleen geklaard.
Nu woont ze er met haar 2 honden (boxers) en de 5 kinderen komen met de kleinkinderen zo vaak mogelijk bij haar op bezoek. Maar die wonen nogal verspreid, dus zo vaak is dat niet.
De jongste zoon van 26 is skipper en vertrok vrijdag naar Martinique met een groot zeiljacht die hij voor de eigenaar moest overvaren. Hij blijft daarna als skipper ter plaatse werken op dat jacht dat verhuurd wordt aan toeristen. Ook Corinne en haar man en de oudste zoon hebben veel gevaren op grote zeiljachten. Het is echt een super sterke en interessante vrouw!
De kamer die wij hadden, met 2 heel goede bedden, had ook een kleine, maar goed ingerichte badkamer, met inloopdouche, een lavabo ingebouwd in een oud kastje met veel legruimte. Een vergrootspiegel en goede verlichting boven de lavabo hadden we ook en dat is meestal in B&B's of zelfs hotels een probleem.
's Avonds kookte Corinne op onze aanvraag een lekker diner voor slechts 25 €, alles inbegrepen.
Dus, als je in de buurt bent ZEKER aan te raden.
En de volgende keer dat we bij haar logeren nemen we lichtbruine suiker mee van België. Die verwerkt ze graag in haar desserten en andere gerechten en is niet te koop in Frankrijk.

De volgende dag, vrijdag dus, zetten we onze reis verder naar Tudela, ergens tussen Pamplona en Zaragoza.
De problemen met de auto worden steeds erger, we moeten vaak stoppen om de auto wat te laten afkoelen of we kunnen bijna geen snelheid meer halen. Dus zijn we allang blij dat we met een uurtje vertraging ons hotel bereiken, een hotel van de Spaanse keten Sercotel. Niets op aan te merken, grote bedden, goede badkamer, redelijk goed restaurant en het ontbijt was gratis (een aanbieding).
Dat alles voor 65 €.
Zaterdag vertrekken we met een bang hart richting Benissa, de auto rijdt hoe langer hoe slechter. Als het bergop is haalden we soms niet meer dan 55 km/uur, op de autobaan hé!! We zijn nog nooit op een reis zo dikwijls gestopt om iets te eten of te drinken!
Maar we komen dan toch rond 17 uur aan in Casa Llebeig, met mooi weer!

 Vandaag dinsdag is het al bijna de hele dag aan het gieten zoals het alleen maar hier kan gieten! Maar dat zal wel niet blijven duren zeker? Het is nu toch weer even gestopt.

Morgen hebben we een afspraak in de Citroëngarage om te zien wat er kan gedaan worden aan de auto, zo kunnen we niet meer naar huis rijden. Voor korte afstanden is er echter totaal geen probleem, gelukkig.
Afwachten dus!

14-10-2015: auto gemaakt, er moest enkel de mazoutfilter vervangen worden. Kosten: 120 €!!
En zeggen dat we daar zo lang mee gesukkeld hebben!!!

We zijn binnenkort terug

Oef, we zullen echt blij zijn dat we binnenkort terug wat zon en vrolijke mensen zien! Het zal ons deugd doen!!!!
En regen hebben we hier voorlopig ook genoeg gehad! We hadden in juli echt geen regendans moeten doen, de regen komt hier toch altijd weer overvloedig alles verzuipen.
Dus, Viva España!

De tijd vliegt hier sneller dan thuis!

We zijn hier al bijna 2 weken, en ik kwam zojuist tot de conclusie dat ik wat weinig tijd heb om iets te schrijven. Of dat ik veel minder aan mijn pc zit dan thuis. Normaal zeker?
Op de heenreis hebben we geslapen in een klein kasteeltje, eigenlijk ook een wijnmakerij:
www.pech-celeyran.com
Heerlijke kamers, lekker ontbijt en ook lekker en ontspannen Table 'd Hôtes. Omdat deze B&B niet ver van Narbonne is gelegen is dit ook een goede plaats voor een tussenstop. De eigenaars zijn super vriendelijk, echt een aanrader.
De eerste dagen dat we hier waren was de hitte van de week ervoor geminderd tot een normale temperatuur, we hadden zelfs de eerst 2 dagen wat regen en wolken. Daarna is het geleidelijk aan warmer geworden. Nu heeft het zwembad terug 23°, te doen hé...

Paul en Annemie zijn we woensdag  20 mei gaan afhalen in Alicante. ze blijven nog tot volgende woensdag.
Aan de foto's hieronder zie je zeker wel dat het al heel plezant was.

Meer details volgen nog, ik ga nu wat van het zonnetje genieten.

Bistro Selene in Jalón

Paladar in Altea

In Casa Del Maco

Bij La Fustera

Casa Paquita, met de nieuwe eigenaars nog beter en gezelliger dan vroeger.

El Lloc del Poble. Nu met Italiaanse keuken.

Terug in het kille België

Toch wel een beetje spijtig, nu we weer thuis zijn is het prachtig weer in Spanje!
Maar dan hebben de vrienden die er nog zijn er ook iets aan hé.

We vertrokken zaterdag morgen terug richting Zoersel. Heel de dag was het mooi weer, wel koud.
We sliepen in Lyon in "Hotel Lyon Ouest", aan de Saône gelegen. Zeker een aanrader, moderne nieuwe kamers met een goed verzorgd ontbijtbuffet, voor maar 90 €. Er is ook een Italiaans restaurant aan waar we lekker hebben gegeten. Ze hebben wel geen menu, dus waren we algauw tegen de 80 € kwijt. Dat waren we niet meer gewoon.

Gisteren reden we de hele dag in de regen, niet altijd even hard, en tegen dat we in België waren scheen het zonnetje! 
We hadden gisteren ook weer dezelfde pech aan de auto, iets met de emissie. Dan konden we soms niet harder rijden dan 70 km/uur als het bergop was. Als we even stopten, was het daarna weer gedaan voor een tijdje.
Wim ging vandaag naar de garage en het blijkt een verstopte knalpot te zijn, of zoiets. Waarschijnlijk zullen de kosten dus wel meevallen.

Allez, dus dan zitten we weer in het Belgische ritme, tot half mei waarschijnlijk.

El Chamizo met prachtig zicht

Aan de Playa de la Fustera

Het weer blijft wisselvallig, maar we trekken het ons niet aan!!

We hebben deze week een uitstap gemaakt naar Murcia, daar waren we nog niet geweest.

Overnacht in het Silken Siete Coronas Hotel, zeker een aanrader. Het ligt aan de rivier Segura en dicht bij het centrum. Ideaal hotel voor een bezoek aan Murcia.
We bezochten enkele musea en andere "must see's". Mooie stad, maar je bent er wel redelijk vlug rond. Goed voor mij met mijne zere rug!
Aan de kathedraal streken we 'smiddags neer voor enkele tapas, echt eten in een restaurant hoeft niet in Murcia, er zijn genoeg tapasbars. Dus zagen we op een hoekje een mooi terrasje, "La Tienda de Susano". Binnen is het klein, maar leuker om te zitten, dan zie je iedereen bezig achter de toog.

Hueva de mujol con almendras

Gedroogde Bonito (vis)

Enkele lekkere tapas gegeten, zoals "hueva de mujols" (eieren van zeebarbeel, mulet in het frans) met amandelen.









We hadden ook in het Real Casino kunnen lunchen. Een prachtig gebouw, niet echt een casino. Maar dat hadden we te laat door!

Hierbij enkele fotokes van dat Real Casino.

Het restaurant van het Real Casino

 's Avonds gingen we terug naar de Plaza las Flores. In een GVA-krant van januari stond er een artikel over Murcia. Eén van de beste tapasbars was volgens hen "Las Flores", daar zijn we dan eerst iets gaan drinken buiten aan hun bar en daarna binnen enkele lekkere tapas gegeten.

Speciale etalage op het hoekje over "Las Flores" !

ZONdag vandaag!!

Gisteren was het al een mooie dag, maar vandaag nog een stuk beter. Warm, zonnig, weinig wind, zo als het moet zijn hé!

We waren kort voor de middag in Moraira, maar daar hadden ze precies iedereen weggejaagd.
Op zondag komen de Spanjaarden wel wat later uit hun bed, en zeker na Sint Valentijn. Dat wordt hier veel meer gevierd dan in België.
Zelf zijn we gisteren middag met zijn 8-ten de lunchmenu gaan eten in Casa Del Maco. De vrienden die de uitzending van "Met 4 in bed" hadden gezien, wilden alles zelf eens met eigen ogen aanschouwen (en proeven). Ik denk dat ik ook in hun naam mag zeggen dat alles superlekker was, en de ontvangst en bediening ook buitengewoon!

En vandaag was het dus weer genieten!
Na Moraira, waar buiten het goede weer niets te zien was, zijn we naar Calpe gereden, naar de Club Nautico. Daar zit je lekker in het zonnetje. Op zondag wel zien dat je vroeg genoeg gaat, anders zijn alle plaatsjes ingenomen door Spanjaarden!

En ikke blij, heb weer mooie plaatjes kunnen schieten...

...blinde passagier...?

Zicht van Moraira naar Calpe

Moraira, een zondag voormiddag in februari.

Salut!

Zonnig??!!

Het blijft toch maar frisjes...

Gisteren zijn we gaan lunchen met nog 6 andere vrienden in "El Chamizo" in Moraira. Een goed restaurantje, vlak aan het water gelegen. Gisteren was het weer een redelijk zonnige dag, dus zat het restaurant vol, ook buiten. Zij hebben een dagmenu van 15 €, simpel maar goed. De meeste hebben van de kaart vis gegeten, iedereen vond het lekker.

Chamizo betekent "cabane", strooien hut. Daar is niet veel meer van te zien...

Vandaag is het terug frisser, maar gelukkig niet meer zo koud als we verschillende dagen gehad hebben.

Vandaag hebben ze hier een radiateur bij geplaatst in de living. Met de fotovoltaïsche panelen die we hebben, krijgen we toch gratis elektriciteit, dus het verbruik blijft hetzelfde.