Op zoek naar een nieuw restaurant op Tripadvisor, kwam ik Maxim tegen in Moraira.
Met een bevriend koppel uit Moraira, Rita en Roberto, zijn we er gisteravond gaan eten. Zij waren er zelf ook nog niet geweest, maar vonden het een goed idee om het, samen met ons, eens te proberen. Wel, alle 4 waren we heel tevreden en verwonderd ook. Hun menu betaal je tegenwoordig 24,95 €, dus een beetje verhoogd sinds de laatste commentaren. Er is wel een halve fles lekkere wijn per persoon inbegrepen. Met een aperitief, water en koffie achteraf betaalden we 132 € voor 4 personen, met een toeslag van 6 € en 3 € inbegrepen voor de iets duurdere gerechten die mijn vriendin en ik hadden genomen. Van bij het aperitief tot en met het dessert was alles héél verzorgd en lekker.
Voor degenen die maar een hele kleine honger hebben: men kan er niet eten van de kaart, er is enkel een keuzemenu, maar met voldoende keuze, vind ik. De eigenaars zijn jonge mensen uit het Brusselse.
Echt, dit is een SUPER adresje en we raden het iedereen aan!
zaterdag 24 februari 2018
dinsdag 20 februari 2018
Enkele foto's van de rommel bij de buren vóór ons huis
Gisteren werd er naast dit terrein vuur gemaakt om rommel op te stoken. Normaal moet men dat aan de gemeente aanvragen. Toen er 's avonds nog altijd wat vuur smeulde, en degene die het aangestoken al lang weg was, heb ik naar de politie gebeld. Ze zijn na een 2de telefoontje tot hier gekomen en zegden dat het geen kwaad kon, maar dat ze wel geen aanvraag hadden gekregen. En of we in 't vervolg de nummerplaat van de dader wilden opschrijven...
Ze schrokken ook enorm van de toestand van het stuk grond van onze buren vóór ons huis.
Ik heb er foto's van gemaakt vandaag, en neem ze mee als we eens bij de politie passeren!
Ze schrokken ook enorm van de toestand van het stuk grond van onze buren vóór ons huis.
Ik heb er foto's van gemaakt vandaag, en neem ze mee als we eens bij de politie passeren!
De nieuwe foto's van de "beige kamer" of de "Ponent" (waar de zon ondergaat).
Hierbij dan enkele foto's van de nieuw geschilderde "beige" kamer, ook wel "Ponent" genoemd, omdat ze aan de westkant ligt, waar de zon ondergaat.
zondag 18 februari 2018
Zondag, we zijn gaan lunchen bij Casa Paquita
Weeral een lekkere lunch genoten bij Juan. Alle tafels waren gereserveerd, waarvan een tafel voor 44 personen, maar die komen toch maar tegen 14:30 u, naar goede Spaanse gewoonte. We kregen toch een tafeltje dat gereserveerd was voor ene Sergio, dat heb je dan als ze je kennen!
Voor 27,30 € hadden we 2 weekendmenu's van 12 €, 2 koffietjes en een water. de lekkere wijn is inbegrepen in de menuprijs.
Toen we rond 14:30u buiten wandelden kwam de grote groep er juist aan. Ondertussen hadden ze nog verschillende keren mensen moeten weigeren.
De volgende keer zullen we hier nog eens komen lunchen met vrienden, in de week is het nog goedkoper, en even lekker!
Voor 27,30 € hadden we 2 weekendmenu's van 12 €, 2 koffietjes en een water. de lekkere wijn is inbegrepen in de menuprijs.
Toen we rond 14:30u buiten wandelden kwam de grote groep er juist aan. Ondertussen hadden ze nog verschillende keren mensen moeten weigeren.
De volgende keer zullen we hier nog eens komen lunchen met vrienden, in de week is het nog goedkoper, en even lekker!
zaterdag 17 februari 2018
Grote update...
Het is weeral véél te lang geleden dat ik nog wat schreef.
We zijn hier aangekomen op 21 januari met een temperatuur van 24° om 16:15u! Ik lieg echt niet.
Onderweg hadden we op zaterdag 20 januari regelmatig regen. We reden nog maar eens langs Bordeaux, de (bijna) kortste en zeker goedkoopste route.
Het overnachten in de Ibis Styles van Bayonne viel wat tegen, het was dan ook zeer triestig weer, en aan het hotel was alles opgebroken en moeilijk om er te geraken.
Het restaurant, Le Bistrot Sainte Cluque, achter de hoek, was gelukkig beter dan het eruit zag. Over de brug naar het andere deel van Bayonne gaan met meer restaurants was geen optie, vanwege het slechte weer, en de brug was afgesloten voor auto's wegens werken.
'S anderdaags hadden we nog regen tot Pamplona, maar daarna werd het goed weer, zelfs abnormaal warm voor de tijd van het jaar.
De eerste dagen was het hier ook nog prachtig weer om te zonnebaden, maar op woensdag begon het te minderen, met fameus wat regen en noordenwind op donderdag, als ik me nog goed herinner.
Donderdagavond werd ik ziek, dat bleek 's anderdaags een lelijke buikgriep te zijn (virus), waarvan Wim de dag erna ook kon meegenieten. Een dikke week heeft het geduurd eer ik genezen was, pffff!
De cassette in de haard komt nu goed van pas, het is abnormaal koud hier voor 1 februari. Wim heeft zijn werk met het klieven van de "algarrobo" stronken die we nog hadden liggen!
5 februari: Wim begint te schilderen aan de groene kamer, die nu een zandkleurtje heeft.
Het schildersgerief, gekocht op internet, is wel even gewoon worden, maar blijkt toch heel handig te zijn. Niet meer afplakken of afdekken, dat scheelt toch wel veel voorbereidend werk.
En 1 couche was genoeg!
We wachten ook nog op een nieuwe achterdeur in aluminium, die zal zeker veel warmte binnen houden, door de oude waait de kou naar binnen. Op donderdag 15-2 stond ze er eindelijk in! Zie ook het gerepareerde laddertje op de foto waar Wim was doorgezakt, daar heeft hij veel geluk mee gehad dat het naast de stelling stond, waar hij dan tegen gevallen is!

Eindelijk kunnen we, na onze griep en de werken, terug beginnen genieten.
8 februari, zullen we naar Altea rijden om bij Paladar te gaan lunchen? Het is mooi weer, maar toch net wat te koud om buiten te eten. Binnen is het hier ook gezellig. Hun dagschotel bleek een cocido te zijn, vooraf gegaan door een simpel, lekker slaatje. Met een super lekker wijntje erbij kan dit niet mis gaan. Wim neemt voor dessert een beetje kaas, lekkere Manchego met zwarte truffels in. Hier hebben ze ook ongelooflijk lekkere olijfolie's, we nemen een stuk van de kaas en een flesje olijfolie mee naar huis. De dagschotel vonden we wel een beetje prijzig, 22 €, maar je zit hier natuurlijk op een toplocatie!

Willy en Ann zijn maar wat blij dat we samen gaan eten op 11-2, in Xaló, bij restaurant Del Hierro. Goed Spaans restaurant, waar ze lekkere Steak Tartaar met frietjes hebben, of een mooi menu voor maar 18€. Bij de steak tartaar was er buiten de frietjes, geen garnituur; Volgende keer wat sla of zo vragen...
Toen we terug in Casa Llebeig waren hebben we nog lang in het zonnetje kunnen zitten, héérlijk.
Ge ziet aan Ann en Willy dat die hier al langer zijn dan wij.
Voor Valentijn reserveren we op 16 februari 's middags een tafel voor 6 bij Castell 'D Ines, in Castell de Castells. Het is onze 3de maal dat we hier komen, en we worden verwelkomd alsof we dagelijkse klant zijn. Wat een lieve mensen toch, Mirco en Paula! En wat een heerlijke gerechten zetten zij op tafel!! Een zestal gangen dacht ik, je raakt de tel snel kwijt bij al dat lekkers...
Spijtig dat het een beetje ver rijden is, maar onderweg geniet je toch van de prachtige natuur.
We zijn hier aangekomen op 21 januari met een temperatuur van 24° om 16:15u! Ik lieg echt niet.
Onderweg hadden we op zaterdag 20 januari regelmatig regen. We reden nog maar eens langs Bordeaux, de (bijna) kortste en zeker goedkoopste route.
Het overnachten in de Ibis Styles van Bayonne viel wat tegen, het was dan ook zeer triestig weer, en aan het hotel was alles opgebroken en moeilijk om er te geraken.
Het restaurant, Le Bistrot Sainte Cluque, achter de hoek, was gelukkig beter dan het eruit zag. Over de brug naar het andere deel van Bayonne gaan met meer restaurants was geen optie, vanwege het slechte weer, en de brug was afgesloten voor auto's wegens werken.
'S anderdaags hadden we nog regen tot Pamplona, maar daarna werd het goed weer, zelfs abnormaal warm voor de tijd van het jaar.
De eerste dagen was het hier ook nog prachtig weer om te zonnebaden, maar op woensdag begon het te minderen, met fameus wat regen en noordenwind op donderdag, als ik me nog goed herinner.
Donderdagavond werd ik ziek, dat bleek 's anderdaags een lelijke buikgriep te zijn (virus), waarvan Wim de dag erna ook kon meegenieten. Een dikke week heeft het geduurd eer ik genezen was, pffff!

5 februari: Wim begint te schilderen aan de groene kamer, die nu een zandkleurtje heeft.
Het schildersgerief, gekocht op internet, is wel even gewoon worden, maar blijkt toch heel handig te zijn. Niet meer afplakken of afdekken, dat scheelt toch wel veel voorbereidend werk.
En 1 couche was genoeg!


Eindelijk kunnen we, na onze griep en de werken, terug beginnen genieten.


Willy en Ann zijn maar wat blij dat we samen gaan eten op 11-2, in Xaló, bij restaurant Del Hierro. Goed Spaans restaurant, waar ze lekkere Steak Tartaar met frietjes hebben, of een mooi menu voor maar 18€. Bij de steak tartaar was er buiten de frietjes, geen garnituur; Volgende keer wat sla of zo vragen...
Toen we terug in Casa Llebeig waren hebben we nog lang in het zonnetje kunnen zitten, héérlijk.
Ge ziet aan Ann en Willy dat die hier al langer zijn dan wij.
Voor Valentijn reserveren we op 16 februari 's middags een tafel voor 6 bij Castell 'D Ines, in Castell de Castells. Het is onze 3de maal dat we hier komen, en we worden verwelkomd alsof we dagelijkse klant zijn. Wat een lieve mensen toch, Mirco en Paula! En wat een heerlijke gerechten zetten zij op tafel!! Een zestal gangen dacht ik, je raakt de tel snel kwijt bij al dat lekkers...
Spijtig dat het een beetje ver rijden is, maar onderweg geniet je toch van de prachtige natuur.
Abonneren op:
Posts (Atom)