We zijn hier aangekomen op 21 januari met een temperatuur van 24° om 16:15u! Ik lieg echt niet.
Onderweg hadden we op zaterdag 20 januari regelmatig regen. We reden nog maar eens langs Bordeaux, de (bijna) kortste en zeker goedkoopste route.
Het overnachten in de Ibis Styles van Bayonne viel wat tegen, het was dan ook zeer triestig weer, en aan het hotel was alles opgebroken en moeilijk om er te geraken.
Het restaurant, Le Bistrot Sainte Cluque, achter de hoek, was gelukkig beter dan het eruit zag. Over de brug naar het andere deel van Bayonne gaan met meer restaurants was geen optie, vanwege het slechte weer, en de brug was afgesloten voor auto's wegens werken.
'S anderdaags hadden we nog regen tot Pamplona, maar daarna werd het goed weer, zelfs abnormaal warm voor de tijd van het jaar.
De eerste dagen was het hier ook nog prachtig weer om te zonnebaden, maar op woensdag begon het te minderen, met fameus wat regen en noordenwind op donderdag, als ik me nog goed herinner.
Donderdagavond werd ik ziek, dat bleek 's anderdaags een lelijke buikgriep te zijn (virus), waarvan Wim de dag erna ook kon meegenieten. Een dikke week heeft het geduurd eer ik genezen was, pffff!

5 februari: Wim begint te schilderen aan de groene kamer, die nu een zandkleurtje heeft.
Het schildersgerief, gekocht op internet, is wel even gewoon worden, maar blijkt toch heel handig te zijn. Niet meer afplakken of afdekken, dat scheelt toch wel veel voorbereidend werk.
En 1 couche was genoeg!


Eindelijk kunnen we, na onze griep en de werken, terug beginnen genieten.


Willy en Ann zijn maar wat blij dat we samen gaan eten op 11-2, in Xaló, bij restaurant Del Hierro. Goed Spaans restaurant, waar ze lekkere Steak Tartaar met frietjes hebben, of een mooi menu voor maar 18€. Bij de steak tartaar was er buiten de frietjes, geen garnituur; Volgende keer wat sla of zo vragen...
Toen we terug in Casa Llebeig waren hebben we nog lang in het zonnetje kunnen zitten, héérlijk.
Ge ziet aan Ann en Willy dat die hier al langer zijn dan wij.
Voor Valentijn reserveren we op 16 februari 's middags een tafel voor 6 bij Castell 'D Ines, in Castell de Castells. Het is onze 3de maal dat we hier komen, en we worden verwelkomd alsof we dagelijkse klant zijn. Wat een lieve mensen toch, Mirco en Paula! En wat een heerlijke gerechten zetten zij op tafel!! Een zestal gangen dacht ik, je raakt de tel snel kwijt bij al dat lekkers...
Spijtig dat het een beetje ver rijden is, maar onderweg geniet je toch van de prachtige natuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten